اسب نفس بریده

اسب نفس برید را--.--طاقت تازیانه نیست...


و اینجا همان جاست که انسانیت وجود خود را در ذات انسان به نمایش میگذارد و

موجب افرینش لحظه هایی پر از احساس میشود, تا قدمی در راه احیای انسانیت
برداشته شود

دنیای امروز ما با وجود گسترش گرایشات مادی و دوری از معنویت و استفادهای نابجا از تکنولوزی و صنعت هر زوز نا خواسته یک قدم به سمت زوال خود پیش میرود,

...بیشتر در ادامه... چنین انسانی فقط خود را محق و محور میداند و اگر در تعاملات اجتماعی خود با دیگر افراد دارای مراتبی نسبی از اخلاق است, برای اهداف شخصی خود است نه از روی حس نوع دوستی و خیر خواهانه و این به معنای دوری انسان از معنویت گرایی و خلق انسانی است و به تعبیری نزدیک شدن به مرز حیوانیت چرا که تفاوت انسان با حیوان, در عقلانیت اخلاق و معنویت گرایی است.

که اگر تنها یک راه برای دوری از زوال اخلاق و خود خواهی و استکبار انسان باشد, ان معنویت گرایی و نگاه توحیدی داشتن به زندگی و عالم هستی است, که در صورت نبود این تفکر دیگر چیزی غیر از خود محوری بشر و گرایشات امانیستی حاکم نخواهد شد و هر چه در این مسیر قدم برداشته شود قدمی در جهت زوال تمدن بشری خواهد بود,
این اوضاع جهان را میتوان به اسبی تشبیه کرد که از تاخت و تاز افتاده و کم کم رو به افول میرود حال عده ای به جای شناخت اسیب و درمان ان, با خشونت گرایی و افراطی گری برای حرکت دادن به این اسب بی رمق تازیانه های بی امان خود را بر او میزنند, و غافلند از اینکه اسب نفس بریده را طاقت تازیانه نیست.
 باید به این نکته نیز اشاره داشت که این افراطی گری مخصوص یک جامعه  یا یک فرهنگ یا ملت نیست بلکه این انحراف در هر یک از جوامع بشری خود را به گونه ای به نمایش گذاشته است.

(نویسنده r - r )